Pstrąża kołyska cz. III - Pstrążka kołyska III
Spis treści
Wylęg znajduje świetne warunki bytowania i żerowania w ciemnej skrzyni inkubatora i nie wymaga dodatkowego karmienia. Dopiero po całkowitym zresorbowaniu woreczka żółtkowego zaczyna spływać do potoku, choć wiele osobników znajduje doskonałe stanowiska do żerowania w samej skrzyni. Spływanie odbywa się zawsze w nocy i liczenie rezultatów ograniczyć można do oszacowań opartych o wyrywkowe nocne odłowy do pułapki z firanki, na przykład raz w tygodniu. W jednej lodówce znajduje się w sam raz porcja na samodzielne rozpowszechnienie wylęgu i bardzo rzadko potrzebne jest odławianie narybku w celu jego transportowania w inne miejsca.
Wszelkie problemy napotkane w tymczasowych inkubatorach odzwierciedlają problemy naturalnego rozrodu pstrągów w realnym miejscu i czasie, a więc stanowią świetny poligon edukacyjny i poznawczy dla lokalnych działań na rzecz środowiska. To właśnie dzięki nim wiem, że jeśli żwir ma dobre uziarnienie na odpowiedniej głębokości, a ikra jest w nim głęboko zakopana i odpowiednio rozproszona (ziarna nie dotykają do siebie), to przeżywalność pstrągów jest bardzo wysoka, mimo że woda w zimie bywała i mętna, i brudna, a w każdym razie taka, jakiej by się nigdy nie dało wykorzystać w wylęgarni. Pstrągi wylęgłe w prowizorycznym inkubatorze nie znają innej wody i rzeki niż ta, do której bez żadnej pomocy ze strony człowieka same spłynęły, co na pewno pomoże im przetrwać dalsze koleje swego losu w dzikim środowisku.
Całość zamierzenia o nazwie “inkubator" kosztuje kilkanaście dolarów za materiał instalacyjny pozwalający dostosować bezużyteczną starą lodówkę do roli inkubatora plus praca ochotników i nadwyżka zapłodnionej ikry z okolicznej wylęgarni, czyli idealnie nadaje się na przedmiot wspólnej akcji ludzi z różnych środowisk, mającej na celu edukację ekologiczną. Kiedy nawet te kilkanaście dolarów było problemem dla nauczycieli i uczniów plemienia Goshute, a dla uzyskania dotacji konieczna jest ocena efektów zamierzenia, to dowiedziawszy się o tym inżynierowie z NASA opracowali specjalny fotokomórkowy licznik wypływających z lodówki pstrągów, który poprzez łączność satelitarną przekazuje dane do głównego komputera NASA. Takie skomplikowane i drogie liczniki przekazano za darmo indiańskim ochotnikom zainteresowanym programem, co pozwoliło im ubiegać się o kilkusetdolarową dotację na rury, zawory i kolanka. Ten anegdotyczny przykład pokazuje dowodnie, jak śmiało można łączyć pomysły i ludzi z różnych środowisk i jakie wyniki można uzyskiwać z połączenia prymitywnych i najbardziej zaawansowanych technologii.
LITERATURA:
J. Błachuta, K. Zacharczyk: Pstrąg i Lipień. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa 2000
A. C. Cooper: Evaluation of the Production of Sockeye and Pink Salmon at Spawning and Incubation Channels in the Fraser River System. International Pacific Salmon Fisheries Commission Progress Report No 36. New Westminster, B. C. Canada, 1977
D T Crisp: Trout and Salmon: Ecology, Conservation and Rehabilitation. FishingNews Books, Osney Mead, Oxford OX2 OEL, Great Britain, 2000
J. P. Graybill, K. L. Palmer, S. Bloomberg: Juvenile Rainbow Trout Emigration from The Aviemore Spawning Race (Report to: Electricorp). New Zealand Freshwater Fisheries Miscellaneous Report No. 96, July 1991
R. Lupa: Sztuczne urządzenia wodne wspomagające tarło pstrąga potokowego w obwodzie rybackim nr 3 rzeki Raby. Praca magisterska wykonana w Katedrze Ichtiobiologii i Rybactwa w Akademii Rolniczej w Krakowie pod kierunkiem Dr hab. T. Mikołajczyka, Kraków 2002 (niepubl.)
J. Stolz, J. Schnell: Trout (The Wildłife Series). Stackpole Books P.O Box 1831, Hamsburg, PA 17105, USA, 1991
