• 1
  • 2
  • 3

Nowości

  • Z dziejów sztucznej muszki w Transylwanii

    Z DZIEJÓW SZTUCZNEJ MUSZKI W TRANSYLWANII Ernest Friedel, dyrektor Märkischen Provinzial-Museum w Berlinie, w 1886 r. odbył podróż na Węgry Czytaj więcej
  • Oceny prawne kłusownictwa rybackiego

    Wojciech Radecki Oceny prawne kłusownictwa rybackiego Streszczenie zwróceniem uwagi na różne warianty zbiegu wykroczeń i przestępstw z ustawy rybackiej z Czytaj więcej
  • No Killowscy - desantowcy

    Będę podziwiany, a efekt psychologiczny jest taki, że część pozostałych wędkarzy nie chcąc być frajerami i czekać, aż im przełowią Czytaj więcej
  • Roboty utrzymaniowe i prace regulacyjne

    Roboty utrzymaniowe i prace regulacyjne Od 50. lat XX wieku ten sam sposób działania. Obecnie część robót hydrotechnicznych jest współfinansowana ze środków Funduszy Europejskich. Począwszy Czytaj więcej
  • Przywrócenie ciągłości biologicznej rzek

    Przywrócenie ciągłości biologicznej rzek. Sztuczne bariery zatrzymują transport rumowiska, zmieniając skład osadów rzecznych oraz naturalną erozję rzeki. Bariery mają również wpływ na Czytaj więcej
  • Rewitalizacja, renaturyzacja

    Rewitalizacja, renaturyzacja. Priorytety środowiskowe wynikające z Dyrektywy Wodnej. Niniejsze rozważania dotyczą cieków o charakterze podgórskim i górskim, ponieważ świat zwierzęcy Czytaj więcej
  • Melioracja, regulacja, zabudowa

    Melioracja, regulacja, zabudowa. Czy to są priorytety środowiskowe! Przed II Wojną Światową – woda jeszcze była. Sprzyjał temu system kilkudziesięciu tysięcy Czytaj więcej
  • Wczoraj wyszedłem nad rzekę, 6

    Wczoraj wyszedłem nad rzekę 6         Rozleniwiony, przesycony słońcem lipiec. Kolejne dni obłędnego słońca, duchota nagrzanego powietrza. Ta ciepła miękkość Czytaj więcej
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • 12
  • 13
  • 14
  • 15
  • 16
  • 17
  • 18
  • 19
  • 20
  • 21
  • 22
  • 23
  • 24
  • 25
  • 26
  • 27
  • 28
  • 29
  • 30
  • 31
  • 32
  • 33
  • 34
  • 35
  • 36
  • 37
  • 38

Argus malajski - Argusianus argus argus

 



psch06 01
Opis: „Samiec ma wierzch głowy i potylicę czarne. Głowa naga, o głębokiej, ciemnoniebieskiej barwie. Pierś i brzuch ciemnoczerwone z czarnymi i płowymi liniami, ułożonymi wzdłuż piór. Skrzydła czarne, pokryte plamami w płowym kolorze. Kuper i okolice płowe, z brązowymi plamkami. Zewnętrzna strona lotek pierwszego rzędu lekko szara, pokryta wzorem w postaci brązowawych kropek, tworzących regularne linie. Wewnętrzna strona jasnoruda, pokryta czarnymi kropkami z rudym środkiem. Obok stosiny oliwkowobrązowa linia poprzecinana delikatnymi, ciemnobrązowymi kreskami, przechodząca w szeroki czerwony pas, delikatnie nakrapiany bielą, dochodzący do około dwóch trzecich długości pióra. Sama stosina u podstawy pomarańczowa, w pozostałej części w głębokim, niebieskim kolorze. Lotki drugiego rzędu znacznie dłuższe od pierwszorzędowych, ciemnobrązowe, po zewnętrznej stronie w pobliżu stosiny pokryte czarnymi plamkami z żółtym, a dalej z oliwkowym środkiem. Od tych „oczek” do brzegu pióra biegną wąskie, ciemnobrązowe poprzeczne linie. Strona wewnętrzna z okrągłymi, ciemnobrązowymi plamami, obrzeżonymi jasnobrązowym pierścieniem. Końcówki lotek drugorzędowych ciemne, czerwonobrązowe, biało nakrapiane. Stosina biała. Środkowe pióra ogonowe bardzo długie. Strona wewnętrzna szarawa, biało nakrapiana. Każda kropka z czarną obwódką. Część zewnętrzna przy stosinie kasztanowata, pokryta białymi kropkami z czarną obwódką. Pozostałe pióra kasztanowate, biało nakrapiane z czarną obwódką. Dziób w kolorze rogu. Nogi barwy cielistej.

Samica jest podobna do samca, nie ma jednak wydłużonych lotek drugorzędowych i środkowych piór w ogonie. Lotki drugiego rzędu są u niej czarniawe, pokryte nieregularnymi liniami cielistego koloru. Pióra ogonowe brązowe, czarno nakrapiane (Elliot 1872)”.

Argus malajski występuje na Borneo, Sumatrze, Półwyspie Malajskim i Tajlandzkim (Johnsgard 1986, Sibley 1990). Długość ciała samca waha się od 175 do 187 cm, z czego 155 - 130 cm przypada na ogon. Znane są dwa podgatunki Argusianus argus – A.a. grayi (Elliot), zamieszkujący Borneo oraz A.a. bipunctatus (Wood), oznaczony na podstawie pojedynczego pióra. Ten drugi ptak uważany jest za wymarłą formę argusa, zamieszkującą niegdyś wyspę Tioman. Cechą charakterystyczną argusów są lotki drugiego rzędu znacznie dłuższe od pierwszorzędowych (Smythies 1981).

psch06 02
Argusy latają bardzo słabo, za to świetnie biegają i w ten sposób najczęściej unikają ataku drapieżców.

Kuraki te zamieszkują lasy tropikalne od wybrzeża do środkowej, wyżynnej części wysp i półwyspów. Samiec utrzymuje stałe terytorium, na którym musi znajdować się zbiornik słodkiej wody. Argusy rywalizują o pokarm (opadłe owoce, ślimaki, mrówki i inne owady) i przestrzeń życiową z przedstawicielami gatunku Reinartia ocellata.

Argusy są najbardziej aktywne po zmierzchu. Uważa się je nawet (Beede) za ptaki prowadzące nocny tryb życia. Jedynie w pochmurne dni są aktywne przez całą dobę. Zarówno samce jak i samice mają bogaty repertuar wydawanych dźwięków i często się komunikują. Reagują także na rozmaite obce odgłosy, takie jak alarmujące okrzyki małp (Smithies 1981) lub wystrzały z broni palnej.

Poza sezonem godowym, który nie przypada na jedną, określoną porę roku, ptaki prowadzą samotniczy tryb życia. Każdy samiec ma na swoim terytorium przygotowany niewielki placyk (4 x 5m), zlokalizowany zwykle na szczycie wzniesienia. Oczyszcza go dokładnie z liści, gałązek i kamieni. Na tak przygotowanej „arenie” odbywają się efektowne toki, których celem jest przywabienie jak największej liczby samic. Tokujący samiec nigdy nie wychodzi poza swoją „scenę”, żerując przy jej granicy. Instynkt, nakazujący ptakom przygotowywanie dokładnie oczyszczonych tokowisk, jest często wykorzystywany przez miejscową ludność polującą na argusy. Aby schwytać samca wystarczy zastawić sidła w obrębie „areny”.

psch06 04

Jedyny kontakt, jaki te samotnicze ptaki mają z innymi przedstawicielami swojego gatunku, ma miejsce w czasie godów. Wokół polany, na której tokuje samiec, pojawiają się potencjalne partnerki, zwabione głosem i popisami. Argusy są poligamiczne. Samic kopuluje ze wszystkimi kurami, które uda mu się zwabić. W czasie toków kogut wydaje trzy rodzaje przywołujących pohukiwań, połączonych z prezentowaniem upierzenia. W czasie tego pokazu oba ptaki stoją przodem do siebie. Samiec „rozkłada skrzydła na maksymalną szerokość i pochyla się tak, że ich przednie końcówki spotykają się nad jego głową. Dwie najbardziej zewnętrzne lotki pierwszego rzędu układają się równolegle do siebie, a ich czubki spoczywają na ziemi. Pozostałe lotki tworzą wokół ciała ptaka rodzaj okrągłej krezy. Ogon jest skierowany ku górze i nieco rozpostarty, ale spoglądając z punktu widzenia kury, widać jedynie dwa najdłuższe, środkowe pióra ogonowe. Głowa, brzuch i stopy koguta są całkowicie ukryte pod wachlarzowato rozłożonymi skrzydłami (Beebe 1937)”.

psch06 03
Po kopulacji samiec kieruje swą uwagę na kolejną samicę, a zapłodniona kura odchodzi, by wybudować gniazdo i znieść jaja. Lęg składa się zwykle z dwóch jaj, pojawiających się w odstępie dwóch dni. Samica powtarza składanie jaj co 25 dni, przez kolejnych kilka miesięcy (Delcour 1951, Johnsgard 1986). Inkubacja trwa 24-25 dni. Przez pierwszy tydzień życia młode przebywają na ziemi, a przez kolejne dwa – pod skrzydłami matki wśród niskich gałęzi krzewów (około pół metra nad ziemią). Choć nie jest to do końca ustalone, młode usamodzielniają się prawdopodobnie po czterech lub więcej tygodniach. Argusy są długowieczne. W niewoli mogą dożyć nawet trzydziestu lat.

Dla wielu rdzennych mieszkańców Półwyspu Malajskiego ptaki te mają znaczenie symboliczne. Uważa się, że przynoszą duszę dziecku płci męskiej. Według Beede (1937): „przed porodem kobieta musi zjeść argusa, dzięki czemu jej nienarodzone jeszcze dziecko otrzymuje duszę”. Z kolei szamani z regionu Sakais uważają argusa za ucieleśnienie demona przynoszącego szaleństwo i podczas specjalnych ceremonii starają się odegnać towarzyszące mu złe moce. Tak, czy inaczej, argusy często padały i padają ofiarą polowań, a ich mięso i pióra stanowią obiekt transakcji handlowych.

Nazwa „argus” pochodzi z mitologii greckiej, w której nazywał się tak stuoki potwór, potrafiący obserwować wszystkie kierunki jednocześnie. Jest to nawiązanie do „oczek” znajdujących się na pierwszorzędowych lotkach ptaka, które można podziwiać jedynie w czasie toków.

psch06 05
Argusy były rzadko trzymane w niewoli. Wymagały bowiem rozległego terytorium z niezbędną do toków „areną”, które w czasie chłodnych miesięcy musiało być dodatkowo ogrzewane co znacznie podnosiło koszty hodowli. Jednak poza tymi niedogodnościami, kuraki te nie są trudne do utrzymania w niewoli. Mają opinie spokojnych i cichych. Chętnie zjadają gotową karmę, larwy owadów, zieleninę, orzechy i owoce.

Pierwsze informacje o wykorzystaniu piór argusów w muszkarstwie pochodzą z połowy XIX wieku. Ephemera (1850) wymienia pióra z ogona i skrzydeł jako niezbędne przy budowie much łososiowych i podaje przykłady modeli, takich jak Erin-go-bragh, Thalia oraz Euphrosyne, w których wykorzystano promienie brązowych piór z ogona do budowy skrzydeł.

Tolfey (1848) także wspomina o wykorzystaniu piór tego kuraka w swoich projektach. Na przykład skrzydło w Curate wykonane jest z ciemno nakrapianego pióra ogonowego, a General Fly #10 ma mieć skrzydełko „z lotek pawia lub jasnych piór argusa”.
Francis Francis (1867) wymienia promienie z piór argusa jako jeden ze składników skrzydeł much Doctor, Colonel i Nicholson. Najczęściej używane promienie piór pochodzą z tej strony lotek drugiego rzędu, która jest pokryta wzorem oczek.

Współcześni twórcy much łososiowych kultywują tradycje swych poprzedników, wykorzystując promienie piór ze skrzydeł argusa do wiązania much, często tworząc modele o niezwykle wyrafinowanym wzorze na skrzydłach.

Tłumaczenie - Anna Barbara Bezpiańska–Oglęcka

Literatura:
References:
1. Beebe, W. 1937. Pheasants: Their lives and thier homes. London: Robert Hale.
2. Delacour, J. 1951. Pheasants of the World. New York: Charles Scribner's Sons.
3. Elliot, D.G. 1872. A Monograph of the Phas-ianidae or family of the Pheasants. New York: By the Author.
4. Ephemers [Edward Fitzgobbon]. 1850. The Book of the Salmon. London: Longmans, Brown, Green and Longmans.
5. Francis, F. 1867. A Book on Angling: being a complete treatise on the art of angling in every branch with explanatory plates, etc. London: Longman, Green and Co.
6. Johnsgard, P.A. 1986 Pheasants of the World. Oxford: Oxford University Press.
7. Sibley, C.G. and B.L. Monroe, Jr. 1990. Distribution and Taxidermy of Birds of the World. New Haven: Yale Univeristy Press.
8. Smythies, B.E. 1981. The Birds of Borneo. Sabah: The Sabah Society.

o mnie
Paul Schmookler i Ingrid V. Sils juz przeszli do historii muszkarstwa. Świadectwem ich pasji są ich wydawnictwa. Najsłynniejsze z nich to RARE AND UNUSUAL FLY TYING MATERIALS: A NATURAL HISTORY (vol.1 Birds, vol.2 Birds and Mammals). Dwutomowe dzieło uchodzi za jedną z najpiękniejszych publikacji w dziejach muszkarstwa. Dla muszkarzy jest jednak przede wszystkim najbardziej kompetentnym źródłem wiedzy o klasycznych materiałach pochodzenia zwierzęcego. Podobny charakter ma monograficzna FORGOTTEN FLIES, kompletny zbiór najsłynniejszych, często zapomnianych klasycznych wzorów much łososiowych, mokrych much i streamerów. Ostatnim edytorskim wydarzeniem jest periodyk ART OF ANGLING JOURNAL. Cztery pierwsze numery nowego czasopisma zostały powszechnie, w ubieglym roku, uznane za najpiękniejsze w historii muszkarskie pismo.
Inne artykuły autora

Tags: narzędzia, kręcenie much

Na Forum
Temat
Odpowiedzi
Przejrzane
Odpowiedź
Odszedł Staszek Rzepka
Przez Marek Kowalski Pt 02 Wrz 2022 12:36 pm Forum Forum ogólne
0
39456
Pt 02 Wrz 2022 12:36 pm Przez Marek Kowalski
Nowy na forum - użytkownicy przedstawiają się
Przez Piotr F So 09 Lip 2022 10:23 pm Forum Forum ogólne
1
12628
So 09 Lip 2022 10:23 pm Przez Sebaruszkiewicz
Soła
Przez Stan Cios Cz 08 Lip 2021 12:54 am Forum Forum ogólne
0
30813
Cz 08 Lip 2021 12:54 am Przez Stan Cios
Rajcza
Przez Stan Cios Wt 23 Mar 2021 2:20 am Forum Forum ogólne
0
30569
Wt 23 Mar 2021 2:20 am Przez Stan Cios
Czy pstrąg jest głodny?
Przez Sebaruszkiewicz Pt 19 Lut 2021 3:00 pm Forum Dyskusje o Artykułach
0
40291
Pt 19 Lut 2021 3:00 pm Przez Sebaruszkiewicz