• 1
  • 2
  • 3

Nowości

  • Z dziejów sztucznej muszki w Transylwanii

    Z DZIEJÓW SZTUCZNEJ MUSZKI W TRANSYLWANII Ernest Friedel, dyrektor Märkischen Provinzial-Museum w Berlinie, w 1886 r. odbył podróż na Węgry Czytaj więcej
  • Oceny prawne kłusownictwa rybackiego

    Wojciech Radecki Oceny prawne kłusownictwa rybackiego Streszczenie zwróceniem uwagi na różne warianty zbiegu wykroczeń i przestępstw z ustawy rybackiej z Czytaj więcej
  • No Killowscy - desantowcy

    Będę podziwiany, a efekt psychologiczny jest taki, że część pozostałych wędkarzy nie chcąc być frajerami i czekać, aż im przełowią Czytaj więcej
  • Roboty utrzymaniowe i prace regulacyjne

    Roboty utrzymaniowe i prace regulacyjne Od 50. lat XX wieku ten sam sposób działania. Obecnie część robót hydrotechnicznych jest współfinansowana ze środków Funduszy Europejskich. Począwszy Czytaj więcej
  • Przywrócenie ciągłości biologicznej rzek

    Przywrócenie ciągłości biologicznej rzek. Sztuczne bariery zatrzymują transport rumowiska, zmieniając skład osadów rzecznych oraz naturalną erozję rzeki. Bariery mają również wpływ na Czytaj więcej
  • Rewitalizacja, renaturyzacja

    Rewitalizacja, renaturyzacja. Priorytety środowiskowe wynikające z Dyrektywy Wodnej. Niniejsze rozważania dotyczą cieków o charakterze podgórskim i górskim, ponieważ świat zwierzęcy Czytaj więcej
  • Melioracja, regulacja, zabudowa

    Melioracja, regulacja, zabudowa. Czy to są priorytety środowiskowe! Przed II Wojną Światową – woda jeszcze była. Sprzyjał temu system kilkudziesięciu tysięcy Czytaj więcej
  • Wczoraj wyszedłem nad rzekę, 6

    Wczoraj wyszedłem nad rzekę 6         Rozleniwiony, przesycony słońcem lipiec. Kolejne dni obłędnego słońca, duchota nagrzanego powietrza. Ta ciepła miękkość Czytaj więcej
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • 12
  • 13
  • 14
  • 15
  • 16
  • 17
  • 18
  • 19
  • 20
  • 21
  • 22
  • 23
  • 24
  • 25
  • 26
  • 27
  • 28
  • 29
  • 30
  • 31
  • 32
  • 33
  • 34
  • 35
  • 36
  • 37
  • 38

System Common Cents

 No więc kupiłem kolejną wędkę – tę wymarzoną, na którą odkładałem długo. Polecili mi ją doświadczeni koledzy, skusiła niska cena sławnej marki. Wiem gdzie będę jej używał, mam już sznur. Biorę do ręki, cholera, co to jest??? Tyle forsy… Miała być miękka o szczytowej akcji, a to – flak! Idę do kumpla – a on mi na to, o co Ci chodzi – bomba kij, żaden flak, pracuje jak trzeba. Zgłupiałem. Znam swoją poprzednią muchówkę, mam do niej zastrzeżenia, opinie kolegów wskazywały na ten nowy właśnie model, ale ja go nie czuję. Pytam tu i tam – jakie są Wasze, czym się różnią? Opinie skrajne, albo brak, tzn. dobry kij. Znowu pomyłka…. Hmmmm, trzeba poszukać kupca….
Takie historyjki się czasem zdarzają.
Poniższy tekst, autorstwa Billa Hannemana może pomóc uniknąć nam takich kosztownych rozterek, bo zawiera opis metody, która pozwala kompleksowo zdefiniować pewne cechy wędek (wszelkich, nie tylko muchowych) i porównywać te cechy w poszukiwaniu czegoś podobnego, albo odmiennego od tego, co już znamy. Cykl artykułów o metodzie Common Cents (nazwa pochodzi od jednocentówek amerykańskich) został jakiś czas temu opublikowany i ma już wielu zwolenników, choć i wielu przeciwników. Obecnie komplet artykułów jest dostępny na stronie www.common-cents.info Tabele z danymi dla wędek i blanków znajdują się pod adresem www.superbob.org
Pierwszy z artykułów, przetłumaczony poniżej, przedstawia główne założenia metody pomiaru wędek, kolejne artykuły ją rozwijają. Jej zastosowanie pozwala każdemu wędkarzowi lub zbrojarzowi wędek samodzielnie, w ciągu krótkiego czasu i minimalnego nakładu środków, stworzyć obraz swojego arsenału wędkarskiego, a przede wszystkim – swoich upodobań. Unikatowy opis jest prawie niepowtarzalny dla każdego rodzaju jednoręcznej wędki. Co więcej okazuje się, że nawet renomowane firmy mogą stworzyć dwie jednakowe wędki, które istotnie się od siebie różnią. Można mierzyć zmianę akcji i mocy wędki w czasie, np. po latach wędkowania porównać z parametrami z dnia zakupu. Przy wieloskładach pozwala na sprawdzenie czy akcja jest płynna pomiędzy złączami, tzn. czy nie mam nadmiernych przesztywnień na złączach. W pewien sposób metoda Common Cents pozwala również dobrać linkę do wędki. A przede wszystkim, pomaga patrzeć producentom na ręce i rozumieć, że niektóre modele wędek to ten sam cukierek w innym papierku. Pozwoli też szukać mniej zamożnemu kija w dobrej cenie, o mocy i akcji zbliżonej do wędek za 600$.

Gorąco zachęcam do jej wypróbowania i stosowania oraz do podzielenia się swoimi uwagami.

Dla ułatwienia na końcu tekstu znajdziecie tabelę z konwersją wagi z jednocentówek amerykańskich na swojskie 2 groszówki i eurocenty.

Powodzenia!

Wstęp i tłumaczenie: Janusz Jabłonowski


* * * * *



SYSTEM COMMON CENTS
Pierwsza wędka to odkrywanie nie tylko możliwości muchówki ale również własnych preferencji. Z czasem, jeśli pierwsze doświadczenia są obiecujące, inwestujemy w następne kije i dokonując wyborów między modelem lżejszym a cięższym, słabszym a mocniejszym, dłuższym lub krótszym, o akcji szybszej lub wolniejszej – posługujemy się wiedzą pochodzącą z tychże pierwszych doświadczeń. W tej sytuacji oczywistym staje się, że dla każdej refleksji nad właściwościami wędek potrzeba narzędzia, które pozwoliłoby charakteryzować i porównać to, co już lubimy z tym, czego dopiero pożądamy.
Niewielu kupujących obchodzi, to z czego i jak wędka jest zrobiona, nawet kto ją wyprodukował – tak długo jak zapewnia się ich, że otrzymali wędkę z dobrym czuciem. To tak istotne, choć subiektywne dla wędkarza, dobre czucie bezsprzecznie wynika z dwóch cech każdego blanku – jego mocy i akcji.


Akcja wędki
Akcja wędki nie zależy od użytego do jej budowy materiału. W przeciwieństwie do utartego poglądu, stwierdzenie „wędka bambusowa o szybkiej akcji” to nie oksymoron. Akcja wędki zależy od metody użytej do jej skonstruowania –zbieżności blanku, która warunkuje moc dolnika, sekcji środkowej i szczytowej.
Obecnie, akcja jest opisywana w odniesieniu do ugięcia tych części wędki. Prostą drogą symulowania tych rodzajów akcji jest użycie pospolitej karty do gry w karty. Chwyćcie ją u spodu, w środku czy przy końcu i wygnijcie ją kciukiem. Symuluje to postępujące ugięcie wędki od dolnika w stronę szczytówki. Gdy karta chwycona jest „na dole”, do jej wygięcia potrzebna będzie najmniejsza siła, puszczona swobodnie wyprostuje się stosunkowo wolno. Wywołany tym dźwięk będzie miał niski ton. Teraz im chwycimy kartę wyżej siła potrzebna do jej wygięcia będzie wzrastała, również szybkość jej powrotu to pierwotnego kształtu będzie większa, a ton towarzyszącego tej czynności „pstryknięcia” wyższy.
Jeżeli zdecydowane ugięcie wędki pojawi się na jej dolniku, wówczas akcja wędki określana jest jako wolna. Jeżeli ugięcie pojawi się głównie w części środkowej, wtedy akcja jest umiarkowana (moderate). Jeżeli ugięcie pojawi się głównie w górnej 1/3 długości wędki, wówczas będziemy mieli do czynienia z wędką o akcji umiarkowanie szybkiej (moderate/fast), a jeśli ugięcie pojawi się głównie na szczytowej ¼ długości wędki, wtedy mówi się o akcji szybkiej. Symulacje takie są często ilustrowane podobnie jak na rys. 1.

whan01
W komentarzu tego schematu słowem kluczem jest głównie. Niektóre diagramy ukazują ugięcie dolnej części wędki wraz ze wzrostem użytej siły - wtedy ugięcie przesuwa się w stronę dolnika nawet w wędkach o szybkiej akcji.

Wykres ugięcia
Rozumiejąc możliwe korzyści, które wynikają z użycia liczb do charakteryzowania ugięcia wędki, firma Orvis wprowadziła własny pomysł, tzw. Indeks Ugięcia (Flex Index). Jego diagram, podobny do rys. 2, składa się z wykresów odzwierciedlających Pełne (Full Flex), Średnie (Mid Flex) lub Szczytowe (Tip Flex) ugięcie. Skala liczbowa u dołu wykresu jest liniowa i może być odniesiona wprost do linii wyznaczającej punkty, w których zaczyna się ugięcie. (Stąd Orvis może wyliczyć Indeks Ugięcia najpierw przez wyznaczenie % długości wędki, która nie jest wygięta (np. 29%), mnożąc uzyskany wynik przez arbitralny współczynnik (0,224) i zaokrąglając uzyskaną wartość do najbliższej pełnej na skali o podstawowej jednostce 0,5 (np. 29 * 0,224 = 6,496 = 6,5).
Orvis przechwala się, że spędził dwa lata i dokonał tysięcy pomiarów przy użyciu czujników celem rozbudowania tej liczbowej metody. Faktycznie, zdumiewające jest to, że w ogóle udało im się stworzyć jakikolwiek system obliczeniowy, gdyż pojedynczy punkt, w którym wędka się wygina nie istnieje (!!!! – red.). Ponieważ ten niedookreślony punkt ugięcia jest zarazem i arbitralny i swoisty, to nikt po za Orvisem nie jest w stanie wyznaczyć i obliczyć Indeksu Ugięcia dla jakiejkolwiek innej wędki. Tak więc ich podejście jest nie tyle skomplikowane, ile niemożliwe do powszechnego zastosowania. Zatem orvisowski Flex Index jest głównie narzędziem sprzedawców – błyskotliwą marketingową taktyką.

Kąt akcji (Action Angle)
Kąt akcji (Action Angle – AA) jest pomysłem rozwiniętym w „Systemie Common Cents”, który zostanie dogłębnie wytłumaczony poniżej. Oparty jest na następującym założeniu:
Jeżeli unieruchomi się wędkę w pozycji poziomej i przez dodawanie wagi wygnie szczytówkę w dół, to niepodlegająca wygięciu przelotka szczytowa uformuje kąt, który będzie wzrastał od 0 do 90 stopni. Jeżeli następnie ustali się głębokość ugięcia na 1/3 długości wędki, wtedy kąt nachylenia przelotki szczytowej będzie miał następujące odniesienie do akcji wędki:


Kąt akcji (stopnie) i akcja wędki
Poniżej 59 - Wolna
59-63 - Umiarkowana
63-66 - Umiarkowanie szybka
Ponad 66 - Szybka


Używając tego podejścia, każdy może zmierzyć akcję każdej i zarazem wszystkich wędek w prosty sposób.

Moc wędki
Moc wędek i blanków dostępnych w sprzedaży jest wyznaczana w odniesieniu do klas linek muchowych wg AFTMA, która wzrasta wraz ze wzrostem wagi linek. Zatem znowu, siła (ciężar) potrzebny do pełnego naładowania wędki odnosi się do tych linek. (Z definicji, w pełni naładowana wędka wygięta jest do odległości równej 1/3 jej całkowitej długości). Ciężar ten definiuje się jako Faktyczną Moc (Instrinsic Power - IP) i można ją odnieść do wagi linki (30 stóp), która w pełni naładuje wędkę. (Wyjaśnienie tego pomysłu zostanie wytłumaczone w dalszej części artykułu). Wyniki te są zaprezentowane w tabeli 3.

whan02
Faktyczna Moc (IP) a reklamy wędek muchowych
Diagramy z typu prezentowanego na rys. 1 są często wykorzystywane przez producentów do przedstawienia różnych akcji ich wędek i pośredniego sugerowania, że szybszymi wędkami rzuca się dalej.
Takie diagramy mogą również sugerować, że np. wszystkie wędki przeznaczone do jednej klasy linki mogą wykazywać różne ugięcia wynikające wyłącznie z innej akcji (zbieżności blanku).
Naprawdę, chociaż wszystkie one mogą być przypisane do jednej klasy linki, ich IP ( Faktyczna Moc - Instrinsic Power) może się różnić. Wędki B i C mają ten sam IP, ale różnią się akcją. Dodawanie dodatkowego ciężaru spowoduje ich przeładowanie. Z drugiej strony wędka A o szybkiej akcji nie jest w pełni naładowana. Oznacza to znacznie mocniejszą wędkę, która mogłaby być stosowana do cięższej linki lub przy zwiększeniu szybkości rzutu nie doszłoby do przeładowania wędki.
Poprzedni eksperyment z kartą do gry jasno wykazał, że jeśli dolna część wędki jest ‘prosta’, wtedy Faktyczna Moc (IP) wędki wzrasta, a jej akcja jest szybsza. Taką wędką powinniśmy być w stanie rzeczywiście wykonać dłuższy rzut.
Aczkolwiek, pozostaje pytaniem bez odpowiedzi, jak bardzo dodatkowo osiągnięty dystans związany jest z mocniejszą wędką, a jak z szybszą akcją? Na obecny stan rzeczy, rysunek 1 i wszystkie tego typu reklamy porównują „jabłka do pomarańczy”.
Jeżeli IP i AA muchówki zostały zidentyfikowane co do swoich wartości, byłyby dostępne dla każdego potencjalnego kupującego; mógłby zatem podjąć decyzję na podstawie własnych subiektywnych żądań.

Podejście Common Cents – charakteryzowanie wędek muchowych
Przyjmijmy, że macie klienta na ręcznie zbrojoną 9 stopową wędkę, o akcji umiarkowanie szybkiej, wykonaną z włókna węglowego, w klasie 6. Ów klient wierzy, że wie czego chce, ale, czy jest tak na pewno?
Czy możecie być pewni, że wędka, którą dla niego zbudujecie będzie odpowiadała wymaganiom, które Wam przekazał? Czy wyjaśnicie mu, że nikt nigdy nie zdefiniował wzorcowej wędki w klasie 6, że w zasadzie nie ma czegoś takiego? Czy powiecie mu, że, ponieważ nikt nigdy nie zdecydował jak szybka ma być akcja umiarkowanie szybka i określenie to jest tylko subiektywną opinią? Czy powiecie mu, że termin umiarkowanie szybka nie jest dosłowną miarą faktycznej szybkości, ale raczej opisem tego jak wędka się wygina – jej „akcją”, jak to opisujemy w kręgach zbrojących wędki?
Czy powiecie mu, że nie możecie zrobić właściwie więcej niż uzbroić gotowy blank, który wydaje się umiarkowanie szybki z linką w klasie 6? Czy wyjaśnicie mu, że projektant wędki mógł mieć całkowicie inną technikę rzutu, inne preferencje, a jego opinia może niekoniecznie odpowiadać oczekiwaniom klienta?
Dzisiaj zbrojący wędki może jedynie kupić blank i wierzyć, że spełni oczekiwania swego klienta. Jeżeli nie okaże się takową, wtedy nie będzie deski ratunku. Żadne obiektywne parametry użytkowe nie zostały nigdy „obiecane” żadnemu blankowi. Na zbrojącym wędki spoczywa więc przede wszystkim ciężar wyboru odpowiedniego blanku.
Artykuł ten prezentuje jak używać nowej techniki, czyli systemu Common Cents do definiowania mocy i akcji każdej wędki czy blanku. Rysunek 4 pokazuje ścieżkę zależności między tymi dwiema zmiennymi dla pewnej liczby muchówek oznaczonych od 2 do 6 AFTMA. Rozwój wiedzy na ten temat może wykazać nieprzydatność porównania podobnych wędek pochodzących z różnych źródeł/lub sprawdzania dostosowania blanku do szczegółowych oczekiwań. W skrócie, wprowadza potrzebną cząstkę naukowej obiektywności do sztuki budowy wędek.

whan03
Podejście Common Cents
W praktyce, oznacza to przyczepienie lekkiej plastikowej torebeczki do końca poziomo unieruchomionej wędki. Jej moc będzie wyznaczona przez liczbę jednocentowych monet dodawanych do torebki, potrzebnych do wygięcia szczytówki w dół o odległość równą 1/3 jej całkowitej długości. Akcja wędki będzie wyznaczona przez kąt utworzony przez wygiętą szczytówkę. (pełen opis rozwijający to podejście zostanie za chwilę zaprezentowany).
Wstępny wynik to faktyczna charakterystyka pracy każdej wędki muchowej czy blanku, która może być opisana za pomocą terminu Zdefiniowanego Indeksu Ugięcia (Defined Bending Index – DBI)

DBI = ERN/AA

gdzie

ERN oznacza Efektywną Klasę Wędki (Effective Rod Number) lub moc wędki,
AA oznacza Kąt Akcji (Action Angle).

Bazowy wykres danych DBI
Rys. 5 przedstawia zastosowanie tego podejścia do 10 wędek dostępnych w handlu „w klasie 6#. Moc każdej z wędek jest zestawiona z uzyskanym kątem. Istotne w tym wykresie są obiektywne definicje liczbowe tego, czym jest wędka w klasie 6 oraz miary jej akcji.

whan04
Każda muchówka lub blank zajmie na takim wykresie swoją pozycję, dokładnie w punkcie spotkania wartości AA i ERN. Prawy górny róg reprezentuje wędki najmocniejsze i o najszybszej akcji, lewa dolna ćwiartka należy do wędek najsłabszych i o najwolniejszej akcji.
1. Wraz ze wzrostem mocy wędki wykazywany jest także wzrost Efektywnej Klasy Wędki (ERN), wartości na osi (x) wzrastają.
2. Wraz ze wzrostem szybkości akcji, mierzonej wartościami Kąta Akcji (AA), wartości pionowe - oś (y) – również wzrastają.
Jeśli wędka jest oznaczona jako 6, nie ma dla niej „dobrych” i „złych” miejsc na tym wykresie. Jednak każda wędka będzie miała dla siebie tylko jeden punkt - czucie (jest to głownie funkcja akcji wędki).
Kiedy zidentyfikuje się dane punkty co do modelu i wytwórcy, okazuje się oczywiste, które wędki są jednakowe, a które powinny być unikane, ze względu na nie odpowiadające nam czucie.
Wartość ERN jest miarą siły potrzebnej do naładowania, ale nie przeładowania, wędki. Średnia wędka przeznaczona do linki w klasie 6 powinna przedstawiać wartość ERN = 6,50. Siła potrzebna do naładowania wędki wyznacza jej właściwą klasę. Jeżeli ERN wędki wynosi mniej niż 6,00 lub więcej niż 6,99, wtedy wędka nie powinna być już oznaczona jako 6.
Chociaż wszystkie wędki na wykresie 5 zostały przeznaczone do linek w klasie 6, jasno widać, że GL-2 jest zbyt słaba do tego zadania, a SP+ zdecydowanie za mocna. Zdecydowana różnica w akcji między Fenwickiem HMXF i wędką GLX jest również widoczna, pomimo tego, że mają praktycznie tę samą Faktyczną Moc (IP).
Wykres 5 przedstawia przejrzyście, że żadna wędka przeznaczone do linki w klasie 6 nie jest jednakowa. Widać również jasno, że wszystkie „szóstki” nie mogą być zaklasyfikowane jako wędki w klasie 6. (Serie SP+ i RPL+ nie są już kontynuowane).
DBI, czysto obiektywny opis, powinien być zapisany na wszystkich kupowanych wędkach. Opis zawierający dane o mocy i akcji mogłyby umożliwić rozsądne porównanie cech wszystkich wędek, niezależnie od ich „kosmetyki” i nazwy producenta. O ile jest to sytuacja, której wielkie działy marketingu nie byłyby zbyt przychylne, to powinno to pomóc i przydać się niezależnym zbrojarzom i wytwórcom wędek mniej drogich, ale wysokiej próby.
O ile DBI danej wędki jest z założenia skierowane do doświadczonych wędkarzy zainteresowanych faktycznymi właściwościami wędek, o tyle powinno szczególnie interesować wytwórców wędek, którzy kupują blanki. Informacja o DBI powinna znajdować się przynajmniej na gotowej wędce wraz z jej długością, wagą blanku, średnicą dolnika itp.

Zastosowanie przy budowie wędki
Poniższe przykłady powinny zilustrować niektóre aspekty wykorzystania podejścia Systemu Common Cents przez zawodowców i hobbystów składania wędek.

Przypadek 1
Kilka lat temu chciałem dobrać lekką wędkę do użycia na małych strumieniach, więc kupiłem zestaw do samodzielnego montażu przez Internet. Pierwotnie został oznaczony jako 6 stopowa wędka do linki w klasie 2. Ta informacja powinna doprowadzić nas do konkluzji, że DBI wędki powinno wynieść 2,5 / ?? Jakkolwiek, dokończona wędka wykazała DBI = 3,3 / 70. Gdybym sprawdził blank przed montażem, wyszłoby, że jest to szybka wędka, ale nie do sznura w klasie 2.
Pojawia się tu interesujące zagadnienie. Wspomniany kij jest sprzedawany jako wędka o szybkiej akcji do linki 2. Zakłada się przy tym, że wędka taka da ekspertowi rzutowemu możliwość łatwego przerzucenia 30 stóp linką w klasie 2; umiejętność rzadko wymaganą przy wędkowaniu na strumieniach z 6-scio stopową wędką. Oczywiście, jeśli ktoś zechce doświadczyć wędkarstwa na małym strumieniu, to będzie potrzebował do tej wędki linki w 3 lub 4.

Przypadek 2
W wyniku nieuwagi złamałem 8 cali szczytówki z mojego Sage’a 389 LL (wędka osiem stóp i 9 cali przeznaczona do linki w klasie 3). Sage wymienił uszkodzoną część, a mnie została ta złamana. Zbrojąc ją w przelotkę szczytową i używając tego samego dolnika uzyskałem wędkę ‘481’, która miała ERN = 4,5, a AA = 55. w związku z tym, że nie mam ochoty na wolną wędkę do linki w klasie 4, eksperyment wykazał zarówno jak ważna jest konstrukcja szczytówki dla zachowania się wędki i jak DBI dobrze odzwierciedla różnice.

Przypadek 3
W poszukiwaniu dłuższej i szybszej wędki, sprawdziłem pomysł zbudowania jej samemu. Po sprawdzeniu reklam zdecydowałem się na blank „szybkiej wędki” z serii blanków IM7 i zamówiłem jeden – siedmiostopową trójkę.
Po dostarczeniu sprawdziłem jej DBI – założono, że parametry dla blanku będą zasadniczo takie same jak te otrzymane dla w pełni uzbrojonej wędki. (dodanie przelotek, omotek i wykończenia można uznać za bardzo niewielkie zmiany w zakresie ERN i AA gotowej wędki. Powinno to zostać potwierdzone, a zmiana wykazana przez każdego zbrojącego wędki). Jednak wciąż rezultaty pomiarów okazywały się bardzo rozczarowujące.
7-mio stopowy blank wykazał DBI = 3,9 / 60, wskazując, że rzeczywiście gotowa wędka jest przeznaczona do linki w klasie 3. Aczkolwiek nie ma szybkiej akcji. To był ostateczny dowód na twierdzenie, że użycie IM7 nie gwarantuje otrzymania szybkiej wędki, a akcja jest wynikiem projektu wędki, a nie użytego materiału.

W ślad za tym rozumowaniem, sprawdziłem mojego starego, szklanego Shakespeare’a Wonder Rod. Zaprojektowany jako ultra lekki spinning – w tamtych czasach muszkarze oczekiwali wędek o wolnej akcji imitujących wędki bambusowe – miał DBI = 6,6 / 75. Świadczy to o tym, że projektowanie wędek o szybkiej akcji to nic nowego. Wędkuję nią szczęśliwie od ponad 50 lat.

Co odchodzi, wraca z powrotem. Dzisiaj widzimy wprowadzanie nowych „super wyczynowych, super drogich wędek”, gdyż współcześnie muszkarze oczekują szybkich wędek podobnych do spinningów. Ciekawe będzie sprawdzenie, czy pragmatyczni twórcy wędek dla zaspokojenia popytu założą do spinningowych blanków muchowe uchwyty. Można jeszcze użyć uchwytu uniwersalnego i wciskać go jako wędkę do muchowania i spinningu zarazem. Ale nie bójmy się - DBI pozwoli zmierzyć i obiektywnie ocenić takie wędki.

O ile Efektywna Klasa Wędki (Effective Rod Numer – ERN) jest głównie jej funkcją mocy dolnika, a Kąt Akcji (Action Angle – AA) jest funkcją ugięcia szczytówki, stwierdziłem, że ciekawym byłoby dodanie do poprzednio wspomnianej 7 stopowej wędki dodatkowej stopy długości sztywnego dolnika. W tej sytuacji, wynik mógłby się okazać następujący – 8 stopowa wędka o DBI = 5,4 / 65. Podczas gdy wzrost wartości ERN i AA są spodziewane, blank w dalszym ciągu nie będzie klasyfikowany jako o szybkiej akcji

Z powyższego stwierdzenia jasno wynika, że system Common Cents może stanowić znaczące wsparcie dla budowniczych wędek w wyjaśnianiu, czego można spodziewać się od danego blanku po jego zbrojeniu.
Jak wcześniej wspomniano, DBI powinno być podane na każdej gotowej wędce, ale również podane dla każdego blanku. W związku z tym, że każda gotowa wędka czy blank mają swoje własne parametry, kiedy wędka jest zbrojona, jej parametry są ustalone. Blank, z drugiej strony, może być zmieniany podczas procesu zbrojenia.

Konkluzje
System Common Cents Approach, włączając DBI, przedstawia rewolucyjny wkład do technologii wędkarstwa muchowego. Po raz pierwszy każdy może obiektywnie wyznaczyć i opisać zarazem moc jak i akcję wędki, a także przydatność każdego blanku do stworzenia gotowej wędki o ustalonych parametrach.

Opisane powyżej przypadki wskazują, że jeśli usunie się z części szczytowej nieco materiału, to wówczas uzyskana wędka będzie krótsza, mocniejsza i będzie miała wolniejszą akcję – wartość ERN wzrośnie, a AA spadnie. I odwrotnie, przedłużenie dolnika sprawi, że wędka będzie dłuższa, sztywniejsza i o bardziej szczytowej akcji – obydwie wartości ERN i AA wzrosną.
Oznacza to, że AA jakiegokolwiek blanku definiuje maksymalną możliwą szybkość gotowej wędki z niego skonstruowanej. Wszelkie czynności mające na celu jej skrócenie lub podział na większą ilość części sprawią, że ERN wzrośnie a AA się zmniejszy – co oznacza, że wędka będzie mocniejsza i wolniejsza.
Jeszcze jedną cechą DBI przydatną zbrojarzom wędek jest możliwość wyznaczania wartości ERN i AA dla każdej części wędki bez potrzeby jej cięcia. Każdy może po prostu dokonać pomiarów części blanku, która go interesuje. Byłoby to bardzo przydatne przy konstruowaniu wieloskładów o danym DBI.



SYSTEM COMMON CENTS
POMIAR FAKTYCZNYCH WŁASNOŚCI


„Jeżeli nie możesz czegoś zmierzyć, jeżeli nie możesz tego wyrazić w liczbach, Twoja wiedza jest skromna i niesatysfakcjonująca”
Lord Kelvin

Wstęp
Największym wkładem AFTMA do wędkarstwa muchowego jest arbitralne ustanowienie wag muchowych linek (Tabela A). Dało to możliwość powiązania klas muchowych sznurów i wędek. Fundamentalną sprawą dla tej relacji jest oczywiście zdefiniowanie faktycznych właściwości muchówek.

Na chwilę wróćmy do wykresu 5. Wędki różnych producentów, wszystkie przeznaczone do linek w klasie 6, mają różne czucie. Chociaż wszystkie mają różną moc, ich różne czucia odnoszą się do ich odmiennej akcji – kolejnej właściwości faktycznej, która nigdy nie została obiektywnie zdefiniowana.
Obecnie w praktyce każdy producent oznacza wędkę rekomendowaną klasą linki. Jednak pamiętajmy, że taka rekomendacja jest tylko subiektywną opinią projektantów wędek.

whan05
Wszystko to sprawia, że wędkarz traci rozeznanie w ‘swoistych’ właściwościach mocy i akcji wędki. Pozostawiony sam sobie wobec ograniczonej liczby możliwości, często decyduje się dany model na zasadzie wyboru „mniejszego zła”.
Jeśli wędkarz obstaje przy wędkarskiej pasji, pragnienie posiadania kolejnej wędki wzrasta. Czy będzie ona dłuższa, krótsza, szybsza, wolniejsza, mocniejsza, słabsza, cięższa czy lżejsza musi być subiektywnie opisana w odniesieniu do wędki „bazowej”. Dobór takiego nowego kija może okazać się frustrującą nauką na błędach.
To wszystko skłania do mierzenia faktycznych właściwości naszej „bazowej” wędki i porównywania z wędkami alternatywnymi, spośród których chcemy dokonać jak najlepszego wyboru. Ten pomiar pozwoli podjąć decyzję opartą na świadomym wyborze lub skłoni do zamówienia oryginalnej konstrukcji spełniającej oczekiwane kryteria. Podejście to zostało opisane nieco wcześniej.
Poniżej opisujemy fundamenty zasady tego sposobu myślenia oraz techniki pomiaru faktycznych właściwości każdej wędki lub blanku.

Fundament Common Cents
Kształt, jaki przybiera ugięta (naładowana) wędka zależy od dwóch współzależnych czynników, tzn. sztywności wędki (faktycznej mocy – intrinsic power) oraz ugięcia lub deformacji szczytówki (akcji). Ujęcie to rozwija termin, który pomoże obiektywnie zdefiniować faktyczne właściwości każdej wędki. Termin ten to DBI lub Zdefiniowany Indeks Ugięcia (Defined Bending Index - DBI), wg poniższego wzoru:

DBI = ERN / AA

gdzie:

ERN oznacza Efektywną Klasę Wędki (Effective Rod Number), czyli miarę efektywnej mocy wędki, natomiast AA oznacza Kąt Akcji (Action Angle) – miarę kąta osiąganego przez wygiętą szczytówkę wędki.

Oznaczanie ugięcia wędki w stosunku do klasy linek AFTMA
Wykres 6 prezentuje relacje między klasą AFTMA wyznaczoną przez producentów kilkunastu dostępnych w handlu wędek i wagi potrzebnej do ich wygięcia o odcinek równy 1/3 ich długości.
Jako pierwsze przybliżenie, wykropkowana linia ilustruje 10-cio krotną masę linek zaprezentowanych w Tabeli A w relacji do ich klasy wyznaczonej przez producenta. Finalna ciągła krzywa pokazuje powyższy stosunek, na którym zasadza się Common Cents. Definiuje się ją przez następujący wzór (Punkty znajdujące się powyżej ciągłej krzywej uznaje się w obecnej praktyce jako zaniżanie klasy mocniejszych wędek o szybszej akcji).

whan06
Faktyczna Moc (Intrinsic Power) = (10) * (waga linki) + (60) * (klasa linki wg AFTMA)

Np. oznaczenie klasy linki 5 wg AFTMA wynosi 140 grainów. Faktyczna moc wędki tak oznaczonej wyniesie tyle, gdy ugięcie jej szczytówki o odcinek równy 1/3 jej całkowitej długości da wartość:

IP = (10) (140) + (60) (5) = 1400 + 300 = 1700grainów

Wędka o mniejszej mocy faktycznej będzie przeładowana taką linką, a mocniejsza wędka nie będzie w pełni naładowana. Powyżej wartości zostały podane w grainach - wartości niemającej znaczenia dla wędkarzy. Zatem należy zastosować prosty system konwersji tej miary na miarę łatwiejszą do zrozumienia.

ERN, ELN (Efektywna Klasa Linki – Effective Line Number) i System Common Cents
Wykres 6 ukazuje zakres wartości efektywnej mocy wędek oznaczonych przez producenta do linek od klasy AFTMA 1 do 8 na ponad 2000 grainów. System Common Cents, proponuje rozbicie każdej pełnej wartości na 10 mniejszych jednostek. Takie podejście pozwala na uzyskanie wartości określanych mianem Efektywnej Klasy Wędki (ERN - Effective Rod Number) i Efektywnej Klasy Linki (ELN – Effective Line Number). Dla zrównoważonej wędki zachodzi równość ERN = ELN.
Termin „Efektywna” stosuje się tu dla rozróżnienia systemu Common Cents od systemu AFTMA. Np. linka w klasie 5 z tabeli A odpowiada ERN = 5,5, a przedział AFTMA odpowiada ELN w zakresie 5,2 – 5,8.
Centy amerykańskie są bite w miliardach sztuk z zachowaniem bardzo precyzyjnej wagi. Te bite po 1996r. średnio ważą 38,61 grana i ich użycie dało nazwę tej metodzie. Używając metody opisanej poniżej każdy może wyznaczyć DBI jakiejkolwiek wędki w zakresie jej ERN i AA.

Wyznaczanie ERN
Jak pokazano na zdjęciu 7, należy usztywnić wędkę na półce 1,5m nad podłożem. Przelotki powinny być skierowane do góry. Jeśli to konieczne, można użyć centówek do momentu wypoziomowania pierwszej stopy dolnika. Należy zmierzyć wysokość poziomej wędki nad ziemią, tu np. 64 cale (ok. 1,63m – przyp. tłum.).

whan07
Jak pokazano na ryc 8, przy użyciu przezroczystej taśmy samoprzylepnej mocujemy prosty lekki patyczek (tu, kawałek prostego drutu) do przelotki szczytowej. Należy sprawdzić dokładnie, czy patyczek jest przymocowany równolegle do wędki. Następnie należy rozprostować spinacz biurowy i użyć go do zaczepienia o przelotkę szczytową lekkiej torebeczki plastikowej.
Należy wyznaczyć 1/3 długości wędki (tu np. 1/3 z wędki o długości 8,5 stopy wynosi 102 cale podzielone na 3, co daje 34 cale). Po raz kolejny przypominamy, że zgodnie z definicją, w pełni naładowana wędka jest ugięta o odcinek równy 1/3 jej całkowitej długości.
Do torebeczki dodajemy wypolerowane jednocentówki bite po 1996r. do momentu, w którym wędka jest odpowiednio ugięta (naładowana). W tym przypadku 64 – 34 = 30 cali nad podłożem), co ilustruje ryc. 9.

whan08
Przeliczamy ilość monet w torebeczce i sprawdzamy wartość ERN w tabeli B.

Wyznaczanie AA

1) Uginamy wędkę w dokładnie taki sam sposób jak przy wyznaczaniu ERN – o ten sam odcinek.
2) Analizator Akcji (możesz go wydrukować.....) - z ryc. 11 umieszczamy za szczytówką w taki sposób, aby linia podstawowa była dokładnie pozioma, a patyczek (przyczepiony do przelotki szczytowej – przyp. tłum.) zbiegał się z punktem środkowym skali pomiaru kąta.
3) Odczytujemy na skali wartość wskazaną przez wolny koniec patyczka. Na ryc. 9 wskazuje on wartość ok. 70.
Ryc. 10, z kątem AA ok. 55, pokazuje wolniejszą wędkę o tym samym ERN. Porównanie ryc. 9 i 10 jasno wskazuje głębsze ugięcie szczytówki szybszej wędki.
W oparciu o praktykę, wędki o wolnej akcji mają AA mniejsze od 59, gdy wędki o szybkiej akcji mają AA większe niż 66.
Wyniki pokazane na ryc. 9 i 10 wskazują jasno, że akcja wędki nie zależy od ich mocy.

whan09
Konkluzje
Tak pokrótce przedstawiliśmy – w naszym przekonaniu - rewolucyjne podejście do tematu charakteryzowania wędek muchowych. Metoda ta zawiera technikę prostego pomiaru obiektywnych cech przy użyciu wspólnego mianownika i garści pokrytych miedzią monet (faktycznie amerykańskie jednocentówki są wykonane z cynku). Może być używana przez budowniczych wędek, z pewnością pozwoli im zaoszczędzić energie i czas konieczne do poszukiwań odpowiednich blanków. Również polecana jest wszystkim którzy chcą odkryć i porównać charakterystyczne cechy ulubionych i poszukiwanych modeli wędek.

whan10

o mnie
Dr W. William Hanneman jest emerytowanym naukowcem chemikiem, autorytetem w dziedzinie gemologii, twórcą Hanneman Gemological Instruments.
Jego hobby to oczywiście wędkarstwo muchowe. "Dr Bill" znany jest przede wszystkim z opracowanej przez siebie nowej techniki charakteryzowania wędek i linek. W cyklu publikacji Common Cents Approach, wyjaśnił konstrukcję i funkcjonowanie prostych narzędzi dających obiektywną metodę do tworzenia od podstaw i opisywania wędek muchowych.
Prawie perfekcyjnie opanował tailing loop, ale rzadko rzuca ponad 9m - co wcale - nie odbiera prostej mu radości ze zwykłego wędkowania.

Tags: techniki łowienia

Na Forum
Temat
Odpowiedzi
Przejrzane
Odpowiedź
Odszedł Staszek Rzepka
Przez Marek Kowalski Pt 02 Wrz 2022 12:36 pm Forum Forum ogólne
0
39471
Pt 02 Wrz 2022 12:36 pm Przez Marek Kowalski
Nowy na forum - użytkownicy przedstawiają się
Przez Piotr F So 09 Lip 2022 10:23 pm Forum Forum ogólne
1
12631
So 09 Lip 2022 10:23 pm Przez Sebaruszkiewicz
Soła
Przez Stan Cios Cz 08 Lip 2021 12:54 am Forum Forum ogólne
0
30852
Cz 08 Lip 2021 12:54 am Przez Stan Cios
Rajcza
Przez Stan Cios Wt 23 Mar 2021 2:20 am Forum Forum ogólne
0
30605
Wt 23 Mar 2021 2:20 am Przez Stan Cios
Czy pstrąg jest głodny?
Przez Sebaruszkiewicz Pt 19 Lut 2021 3:00 pm Forum Dyskusje o Artykułach
0
40338
Pt 19 Lut 2021 3:00 pm Przez Sebaruszkiewicz